Veel mensen zijn ervan overtuigd dat de wereldwijde lockdowns ervoor zullen gezorgd hebben dat de lucht schoner is geworden en dat de economische meltdown bijgevolg dus een positief effect heeft gehad op het milieu. Deze optimistische kijk op de wereldwijde pandemie spreekt veel mensen aan maar is jammer genoeg in strijd met de werkelijkheid. Het is een fabeltje dat de natuur zich herstelde, terwijl wij thuis zaten in lockdown.
Het gezang van de vogels door de afwezigheid van auto’s en vliegverkeer, en de schonere lucht tijdens de lockdown waren slechts tijdelijke fenomenen. Want van zodra de maatregelen werden versoepeld, was daar al snel niets meer van te merken. Integendeel. Sommige experts vrezen ervoor dat we na deze crisis in een wereld zullen terechtkomen waar er nog meer verkeer en vervuiling zal zijn. Of deze hypothese realiteit zal worden, daar is het nog te vroeg voor om uitspraken over te doen. Toch lijken overal ter wereld verontrustende aanwijzingen op te duiken die deze hypothese versterken.
Als we een aantal jaar terugkeren in de tijd, zien we dat tijdens de kredietcrisis van 2007 en 2008, de uitstoot aanvankelijk daalde maar kort daarna snel weer steeg. Als we van die gegevens mogen uitgaan, zou de CO2-uitstoot wel eens het niveau van voor de pandemie kunnen overtreffen.
Daarnaast zullen vele regeringsbeslissingen inzake de pandemie ook gevolg hebben voor de klimaatopwarming. Doordat sommige regeringen tijdens de pandemie bedrijven helpen met leningen, regelgeving terugdraaien en andere speciale voorzieningen in het werk stellen, bestaat het risico dat de grootste vervuilers voortvarender en potentieel winstgevender uit deze crisis zullen komen dan ooit tevoren.
Tot slot wordt er ook gevreesd voor een ware ‘carpocalypse’. Doordat het op het openbaar vervoer moeilijk en haast onmogelijk is om een veilige afstand te bewaren, zou het wel eens goed kunnen dat reizigers in de toekomst deze vorm van transport zullen mijden uit vrees om besmet te raken.
Als we naar de toekomst kijken dan zal de belangrijkste vraag zijn waar men de prioriteiten op zal leggen. Zullen regeringen de economie weer op gang proberen te krijgen door verouderde en vervuilende industrieën te steunen? Of zullen ze een ‘groen stimuleringsplan’ omarmen en deze herstelfondsen gebruiken om werkgelegenheid te creëren in sectoren als schone energie en energiebesparing?
Wij, met CEO’s 4 Climate, hopen op het laatste. Wij zijn er namelijk sterk van overtuigd dat de oplossing voor de klimaatopwarming, ook na de pandemie, een kans is voor de bedrijven. Meer zelfs, het is niet enkel een kans maar onze morele plicht!